بررسی تأثیر برنامه ارتقای سلامت با رویکرد مشارکتی بر میزان فعالیت جسمانی دختران دبستانی دارای اضافه وزن

مقدمه: امروزه به دلیل مؤثر نبودن مداخلات در زمینه پیشگیری از اضافه وزن در کودکان سنین دبستان، به نظر می رسد توجه به رویکرد مشارکتی به منظور پیشگیری و کنترل اضافه وزن آن ها ضرورت دارد. هدف: تعیین تأثیر برنامه ارتقای سلامت با رویکرد مشارکتی بر میزان فعالیت جسمانی دختران دارای اضافه وزن دبستانی. روش: این مطالعه نیمه تجربی که از نوع پیش آزمون ـ پس آزمون دوگروهی است؛ با مشارکت 80 دانش آموز دختر که به طور تصادفی انتخاب شدند؛ انجام شد. داده ها از طریق چک لیست فعالیت ورزشی جمع آوری گردید. در گروه آزمون، برنامه ارتقای سلامت در سه مرحله بررسی و شناخت، برنامه ریزی حمایتی در طی 8-6 جلسه یک ساعته به مدت 4 هفته متوالی (هر هفته 2 جلسه برای دانش آموز، والدین و معلمین)، فعالیت متناسب با شرایط کودک 3 روز در هفته و ارزشیابی به مدت 3 ماه اجرا گردید. میزان فعالیت ورزشی در دو گروه قبل از مداخله و 3 ماه بعد توسط کودک و والدین بررسی شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 با آزمون های آماری تی مستقل، تی وابسته و مجذورکای صورت گرفت. یافته ها:  دو گروه از لحاظ سن کودک، رتبه تولد، سابقه ابتلا به بیماری، نوع تغذیه، سن والدین، تحصیلات، شغل و درآمد، مدت زمان فعالیت ورزشی قبل از مداخله همسان بودند. بعد از مداخله، دو گروه آزمون و شاهد از نظر مدت زمان فعالیت ورزشی اختلاف معناداری داشتند (001/0p<). نتیجه گیری: اجرای برنامه ارتقای سلامت با مشارکت کودک، والدین و اولیای مدرسه می تواند مدت زمان فعالیت ورزشی در کودکان دارای اضافه وزن را افزایش دهد.